ημερομηνία 26 Μαΐου 2010 10:31 μ.μ.
θέμα: φιλιά από τους μαθητές σου
Αγαπητή Κωνστάνς,
διάβασα τα θετικά σου σχόλια για το θεατρικό μας και χάρηκα γι’ αυτό.
Άκουσα για σένα από την πρώτη κιόλας μέρα που ήρθα σε τούτο το σχολείο. Και άρχισα να σε γνωρίζω όχι τόσο από την αγαπημένη Λεία ούτε από τις πολύ καλές κουβέντες της διευθύντριας. Μου μίλησαν για σένα τα ίδια τα παιδιά όταν αναφέρονταν στο πρόσωπό σου με ένα χαμόγελο που το ζήλεψα. “Α… η Κωνστάνς…” , έτσι απλά χωρίς το τυπικό “κυρία” και τα μάτια τους φέγγιζαν. Όπως αναφέρεται κανείς σε μια αγαπημένη φίλη που βρίσκεται μακριά. Είναι πολύ δύσκολο να πρέπει να διαδεχτείς κάποιον στην καρδιά των μαθητών, να εύχεσαι να αντιδράσουν το ίδιο όταν θα φύγεις. Ακόμα μιλούν για την υπέροχη δουλειά, για το βιβλίο «Invitation à un voyage captivant» που πιστεύω πως πάντα θα ξεφυλλίζουν με νοσταλγία και καμάρι.
Ελπίζω να καταφέρω να έρθω στην Κρήτη και να τα πούμε από κοντά.
Να είσαι καλά,
Αργυρώ