Paris, 14.6.1998
Αγαπητή Constance,
[…]Τώρα για το βιβλίο σου (Οι μικροί πρίγκιπες του σύμπαντος), τι να σου πω;
1ο – Είμαι ιστορικός, και σαν ιστορικός, δεν μπορούσα να μην νιώσω ενδιαφέρον για την ιστορία σου. Βέβαια το βιβλίο δεν είναι φτιαγμένο σαν ιστορική τεκμήρια για «ιστορική χρήση» όμως, έτσι που είναι, θα το δανείσω στους φοιτητές μου (του χρόνου θα κάνω «Ελλάδα 1940 – 1999) και θα τους πω να το διαβάσουν, γιατί η ιστορία δεν είναι μόνο γεγονότα, είναι και ανθρώπινες ζωές, περιπέτειες και μοίρα.
2ο – Η δική σου προσωπική εμπειρία είναι εξαιρετική και δεν μπορεί να μην ενδιαφέρει τον αναγνώστη. Αυτό είχα κάπου νιώσει όταν οι συνάδελφοί σου μου έδωσαν τα στοιχεία σου, ο τόπος γέννησής σου και οι περιπλανήσεις σου έλεγαν πολλά… Αλλά, τώρα μπορώ να σου το πω. Ο Νίκος μου είπε : η Constanceδεν ήρθε (στην εκδρομή) γιατί έχει μια ποιητική συγκέντρωση, και, ξέρεις, είναι λίγο παράξενη. Μάλλον, είναι γι’ αυτή την «παραξενιά» που σου έγραψα γιατί γενικά ο 100% κανονικός ή «ομαλός» άνθρωπος, ίσως να μην είναι τόσο ενδιαφέρον προπάντων για μια μακρινή σχέση épistolaire. Με τράβηξε η «εξαίρεση».
3ο – Αν πρόσεξα καλά το βιβλίο σου, ίσως ήταν ή είναι η μοίρα μας να συναντηθούμε μια μέρα γιατί φαίνεται οι δρόμοι μας κάπου διασταυρώνονται.
- Δίνουμε εξαιρετική σημασία σε 2 κοινές γλώσσες, τα ελληνικά και τα γαλλικά.
Ήρθες στο Παρίσι το 1968, τότε ήμουν κι εγώ φοιτήτρια στο Παρίσι. Τελείωσα τότε την Maîtrised’Histoire και μετά από μια licencedeLettresClassiques, άρχισα τα νέα ελληνικά. Ήμουν πρωτοετής στις LanguesOrientalesτο 1968.
- Πάλι το 1968 – 1969πέρασαν από το Παρίσι η Φαραντούρη και οι μουσικοί τους
και ήρθαν ειδικά στις LanguesOrientales για να μας πείσουν (εμάς τους φοιτητές νέων ελληνικών) ότι έπρεπε να κάνουμε κάτι εναντίον της χούντας. Με τον ίδιο σκοπό ήρθε και η Μελίνα.
- Η τύχη σου σ’ έστειλε στην Ξάνθη, η δική μου μ’ έστειλε να κάνω μια διατριβή για τη Θράκη και το Υπουργείο μ’ άνοιξε τις πόρτες πολλών σχολείων και παρακολούθησα πολλά μαθήματα (το 90 και το 93) στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή, όχι όμως στο δικό σου λύκειο…
- Και τώρα έχουμε κι’ οι δυο μας μια σχέση με την Provence …
[…]Λοιπόν σ’ αφήνω τώρα, φιλικά
Joelle